ISIS en gifgas

Onlangs schreef ik een ingezonden stuk voor het Nederlands Dagblad. Het betrof een reactie op een opinieartikel van Jan van Benthem. Het werd ietwat ingekort geplaatst en ik kreeg een aantal postieve reacties op Twitter. Hieronder de ingezonden tekst. De laatste zin werd er helaas ook uitgehaald...

In het ND van dinsdag 21 juli betoogt Jan van Benthem dat ISIS in haar agressieve strijd om het islamitisch kalifaat uit te breiden gifgas gebruikt. Op zich een redelijk statement onderbouwd met goede argumenten en verwijzingen naar betrouwbaar onderzoek. Het tweede gedeelte van zijn betoog waarin gesteld wordt dat ISIS bij het gebruik van gifgas geleerd heeft van de Syrische president Assad verdient allesbehalve de schoonheidsprijs. Dat Assad de gifgasaanvallen van augustus 2013 op zijn rekening heeft staan, daar is tot op de dag van vandaag geen sluitend bewijs voor. Wel is bewijs gevonden dat juist Assad's opponenten, de moslimbroederschap en de aan Al Qaida gelieerde Al-Nusra moslimfundamentalisten, het vreselijke gifgas gebruikt hebben. Dit wordt onder andere bevestigd door een artikel over een rapport van de Verenigde Naties met als titel; 'UN Syrian Chemical Weapons Report Exposes Washington’s Lies' en beschreven door Patrick O'Connor op de weblog Global Research 16 december 2013. Ook is er veel bronnenonderzoek gedaan door Whalid Shoebat en beschreven in het artikel 'Evidence: Syrian Rebels Used Chemical Weapons (Not Assad)' op de site www.shoebat.com 27 augustus 2013. Het is te betreuren dat met de eenzijdige berichtgeving zo negatief over Assad wordt geschreven. Het Syrische volk met minderheden als yezidi’s en christenen heeft jaren in relatieve vrede onder Assad geleefd. De Syrische leider wil zijn volk beschermen voor slechtere tijden onder streng islamitische heerschappij. De steun van westerse media zou hierbij welkom zijn. Men kan dus beter concluderen dat ISIS geleerd heeft van hun islamitische geloofsgenoten dan van aleviet Assad bij het gebruik van het gifgas.

Gekunstelde argumentatie bij klagers Burgwal

Citaat website Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed; 'Niet alles is toegestaan, maar bescherming en gebruik hoeven elkaar ook niet in de weg te zitten'. Kijk eens aan, het enige argument van de intolerante bewoners van de burgwal is hiermee ook ontkracht. De gemeenteraad van Bunschoten heeft onlangs het college toestemming gegeven om een plan voor een fiets- en wandelpad op de stadsweide tussen de Burgwal en de Botermarkt. Bewoners van de Burgwal protesteerden via een brief aan de politiek om dit plan te dwarsbomen. De uitgebreide brief stond ook in de lokale krant, die niet vies is om enige stemmingmakerij te verslaan. De argumenten van de klagers zijn gezocht en nogal onrealistisch. Twee wil ik er noemen en becommentariëren. Gesteld wordt dat de veiligheid voor op straat spelende kinderen gaat afnemen, omdat het veel drukker gaat worden. Ook is er angst voor hangjongeren die in drugs handelen en het woongenot aantasten. Mijn verbazing was groot en ik vroeg me af hoe serieus ik die boze briefschrijvers moet nemen. Mijn commentaar. Spelen op straat is overal in het dorp gevaarlijk en voor voetballende jeugd zijn er trapvelden. Mogelijk kan er nog een stukje stadsweide worden ingericht als trapveldje. Wat de intolerante scribenten stellen over onze jeugd is gewoonweg beledigend voor die bevolkingsgroep. Net alsof ze allemaal hangen, snuiven, dealen en krijsen. Natuurlijk, er zitten overal rotte appels tussen, maar om dit gekunstelde argument politici voor te houden werkt bij mij in ieder geval contraproductief. Ik raad de bewoners van de burgwal aan niet zo hard van te voren te denken in doemscenario's en eens echt werk te maken van de participatiemaatschappij. De intolerante toon van de brief heeft mij niet van gedachte veranderd om de plannen van het gemeentebestuur proberen te gaan tegenhouden.