12 september is het zover. We mogen weer naar de stembus,
gebruik maken van ons democratisch recht. Of is het niet beter om van plicht te
spreken. Natuurlijk vraag ik me ook wel eens af wat het voor zin heeft en hoe
lang een regering stand gaat houden. Maar de stem is zo uitgebracht, het kost
weinig tijd en energie. Mijn stem zal opnieuw gaan naar de Partij voor de
Vrijheid van Geert Wilders en zijn kameraden. Lees
hier het complete programma. Ik sta niet achter alle
punten, maar dit programma is daadkrachtig en toont ruggengraat tegen het grote
dure Europa en de voortgaande islamisering van Nederland. Voorts staat zij nog
steeds voor een kleine overheid met minder subsidies en ontwikkelingshulp. Dit
zijn voor mij doorslaggevende redenen om de PVV trouw te blijven. Een aantal
van zijn eerdere kameraden zijn vertrokken en hebben flink nagetrapt in de
media en ook op provinciaal en gemeentelijk niveau zijn er politici van de PVV
opgestapt. Dit hoort nu eenmaal bij een grote partij. Het kaf wordt zo van het
koren gescheiden. Als PVV politicus moet je keihard zijn en niet met tranen in
de ogen op de televisie verschijnen. De criteria om op de kieslijst te komen
moeten zeer scherp zijn om het aantal nieuwe rotte appels zo klein mogelijk te
houden. Ik hoop dat de leiding van de PVV hierin is geslaagd. Wilders is voor
mij nog steeds een man met een grote missie, iemand van het kaliber Winston
Churchill. Verder wil ik slechts verwijzen naar een viertal eerdere artikelen
die ik schreef over de PVV om mijn keuze voor deze partij te verklaren. Overigens
staan hier ook punten van opbouwende kritiek bij richting de PVV.
STEMADVIES
van de SVP
Kanttekeningen over het gedachtegoed van de PVV, repliek op Jan
Jaap de Ruiter
Islamstandpunt ChristenUnie (CU) kan nog wel wat ‘viagra’gebruiken
Maar ook het recente interview met Jeffrey Schipper van het
Christelijk Informatie Platform
bevestigt de keuze die ik ook nog eens goed kan verenigen met mijn
levensovertuiging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten